Na 24 pizza’s, 48 flessen Toscaanse wijn en 1250 spaghetti-sliertjes is het bijna tijd om afscheid te nemen van Bella Italia. Wat een immens prachtige plek is dit, zelfs in de winter! Wakker worden met het uitzicht over de groene heuvels, de gekleurde huisjes van het dorp en de zee in de verte, een beter begin van de dag kan ik me niet voorstellen.
Supergaaf om deel 2 van het vinificatieproces hier te kunnen volgen. Hier gaat het vooral om het analyseren van de verschillende componenten in de wijn zoals suiker, sulfiet en zuren. Met een mini-laboratorium ben ik dan druk in de weer met reageerbuisjes en pipetjes met als eindresultaat een schema vol cijfertjes, waardoor de keldermeester precies weet hoe we de betreffende wijn verder moeten behandelen. Vervolgens komt de eigenaar uit Bordeaux over om samen met de directeur en keldermeester de wijn te proeven, en de uiteindelijke blend te maken voor de verschillende type wijnen die we hier maken. Erg tof om daar bij te mogen zijn!
Als op papier de blend is bepaald, kan de eigenaar terug naar Bordeaux, en gaan wij aan de slag in de kelder. De tanks moeten schoon gemaakt worden want we gaan 250 hectoliter wijn blenden. Een hele onderneming met slangen, een grote pomp en wat Italiaans geschreeuw tussen de 2 verdiepingen. Zodra de wijn geblend en schoon in de tank zit is het wachten op de bottelingsmachine. Een grote vrachtwagen, die volledig opengeklapt kan worden tot een soort lunapark, staat een paar dagen op de parkeerplaats. Alle medewerkers worden opgetrommeld en voor 2 dagen werken we in deze ‘kleine fabriek’. Lege flessen gaan er in: volle flessen met kurk en etiket komen er weer uit, die in dozen van een soort glijbaan naar een palet glijden. Het zou zo een aflevering van Discovery ‘How it’s made’ kunnen zijn.
Naast alles wat ik over wijn leer, is het ook heel interessant om hier te wonen en werken. Doordat ik hier niet als toerist ben leer ik het echte Italiaanse leven en de mensen kennen. Twee weken geleden werd ik spontaan uitgenodigd op een verjaardag via via. Een topmiddag in een Italiaans Agriturismo, waar we allemaal aan lange tafels zaten met veel wijn en heel veel Italiaans eten. Even voelde ik me net zo Italiaans als zij, alleen dan zonder druk te praten met handgebaren, want de taal zit er nog niet helemaal in. Als ze langzaam praten (wat ze bijna nooit doen) kan ik er soms iets van verstaan, en een paar basiszinnetjes terugzeggen, maar daar blijft het ook bij. Op het werk leer ik woorden als emmer, ladder en spons. Daar red je het niet mee op een verjaardag.
Naast alle leuke en lieve mensen die ik hier heb leren kennen is het ook wel heel fijn dat mijn familie en vrienden mij regelmatig komen opzoeken. Kleine boosters zijn die weekenden, even opladen, Nederlands kletsen en samen de omgeving verkennen.
En nu, na 3 maanden in het prachtige Italië, ben ik klaar voor een nieuwe uitdaging. In een ander land, met andere wijn, cultuur en taal. Op Tweede Paasdag, als ik alle eitjes heb gevonden, rijd ik naar Zuid-Duitsland, hier ga ik werken bij Bassermann-Jordan in Pfalz.
Op naar Brattwurst en Riesling!
Bis später!!
