Duitsland… vroeger had ik er eerlijk gezegd niet zoveel mee, maar sinds ik hier woon en werk in het prachtige Deidesheim ben ik een beetje verliefd geworden. Een aardige cultuurshock na Italië, want dit is werkelijk een wereld van verschil. De Italianen vol passie en temperament waar familie en lekker eten bovenaan staat hebben plaats gemaakt voor de vrolijke Duitsers met hun dorpjes vol vakwerkhuizen, weinfesten, borden vol worst met zuurkool, en de muzikale omlijsting van de Lederhosenmannen met hun schlagersmuziek. Ik vind het fantastisch!
Ook wat wijn betreft is dit een andere wereld, en dat was nou precies de bedoeling. Hier maken we heerlijke frisse witte wijn van Riesling. Een te gek en heel interessant druivenras waar hier in Mittelhaardt Pfalz eindeloos veel verschillende wijnen van worden gemaakt.
Toch jammer dat Riesling nog steeds een beetje het imago heeft van zoete goedkope wijn, want het is alles behalve dat! Met mijn wijnproeverijen zal ik me er persoonlijk voor inzetten dat dit imago verdwijnt, een soort ambassadeur van Riesling word ik.
Waar het hier in Pfalz vooral om draait is het terroir in de wijn. Met terroir wordt de bodem en de directe omgeving van de wijngaard bedoeld. De bodem hier is heel interessant omdat het deels vulkanisch is en vroeger door aardverschuivingen is verspreid. Aangrenzend aan de wijngaarden ligt een tiental kilometers groot bos wat ook invloed heeft op de wijngaarden.
Het gebied is in te delen in 4 dorpen Ruppertsberg, Deidesheim, Forst en Wachenheim, met ieder zijn eigen bodemsoort en dus ook compleet andere smaakkenmerken in de wijn. Bassermann-Jordan beschikt over ruim 50 hectare verspreid over deze 4 dorpen. Hier is het zo dat een perceel beheerd wordt door verschillende wijnbedrijven, waarbij elk bedrijf een aantal rijen wijnstokken heeft. Een aantal percelen zijn zo exceptioneel dat ze de titel Grosses Gewächs hebben, de top wijnen van de Duitse VDP Classificatie.
In Bordeaux was het iets overzichtelijker. Daar hadden we 52 hectare rondom het Chateau en we maakten daar 2 wijnen van: De Grand Vin, absolute crème de la crème, en de Second Wine, gemaakt van druiven die het net niet tot de top hebben gered.
Mijn vraag op de eerste werkdag in Duitsland was “Hoeveel verschillende wijnen maken we hier?” Van het antwoord sloeg ik stijl achterover: “Ongeveer 40”
Naast de wijn die van verschillende percelen word gemaakt, wordt er ook met verschillende vinificatiemethoden gewerkt. Dit zorgt voor veel veelzijdig werk in de kelder. Zo hebben we twee weken geleden de druiven geperst die maandenlang had gerijpt in oude Griekse Amphora’s, zijn we druk met het maken van de Sekt (mousserende wijn van Duitsland) en het blenden en filteren van wijn voordat het gebotteld kan worden.
In de wijngaard zijn we bezig met de groene snoei, we verwijderen het overtollige groen en kiezen de tak uit die als sapstroom fungeert. De wijngaardmanager weet enorm veel over de bodem, de paddestoelen, insecten en alles wat groen is. Van hem leer ik veel over de wijnstok, de snoeimethoden, waar we op moeten letten en hoe de stok zich verder ontwikkeld. Samen hebben we ook een nieuw perceel aangeplant, supergaaf! Met dat kleine stokje begint het allemaal!
Regelmatig is er ook een evenement of proeverij waar ik weer even als vanouds wijn serveer.
De komende 7 weken verblijf ik hier in dit toeristische mooie dorpje en vermaak ik mij op een van de vele weinfesten of in een van de stubes hier in het dorp. Verbazingwekkend ook hoe snel je de taal overneemt, en dat ik zelfs de hele dag Duitse liedjes in mijn hoofd heb van Peter Maffay tot Matthias Reim, van alles komt er voorbij. Al weet ik niet echt of ik dat wel als positief moet beschouwen 😉
Liebe Grüße,
Marleen