Wat een heftige autorit was dat, van Bordeaux naar Riparbella. Storm, onweer, Regen (met een hoofdletter R) hagel, alles heeft mijn Volkswagentje over zich heen gehad, de ruitenwissers op stand superstress. Totdat ik bij Genova kwam, toen ging de zon schijnen en werd het uitzicht ook opeens adembenemend. Best apart als je in je eentje in de auto zit en merkt dat je hardop “Waaaauw” roept na elke bocht. Rechts de zee, links de heuvels waar iemand een handjevol huisjes tegenaan heeft gegooid. Na twee dagen rijden kwam ik eindelijk aan bij Caiarossa, man man wat een plek!! Een vuurrood gebouw (wat de kleur symboliseert van de kern van de aarde) bovenop een heuvel in het kleine schattige plaatsje Riparbella.
Inmiddels ben ik hier 2 weken en al aardig gesetteld. Ik woon deze keer letterlijk ín de wijnkelder, heel bijzonder. Wat erg interessant is aan dit bedrijf is dat ze volledig biodynamisch werken. Dat houd in dat er uiteraard geen pesticiden en chemische bestrijdingsmiddelen gebruikt worden, maar ook dat er gewerkt wordt met een maankalender omdat ons sterrenstelsel invloed heeft op alles wat leeft op aarde.
Om in het biodynamische proces vooral de mens niet te vergeten is de kelder gebouwd volgens het Feng Shui principe. Ik had er zelf nog nooit van gehoord, maar tijdens de rondleiding op mijn eerste dag werd het me allemaal duidelijk, en ik vind het geniaal.
Een paar leuke weetjes: De kelder van Caiarossa is niet volledig op de top van de heuvel gebouwd, maar juist op de helling. Hierdoor kan de energie die zich van boven op de helling naar beneden beweegt ons positief beïnvloeden tijdens het werk. Boven en onderaan de helling zou de energie blijven circuleren en kun je er niks mee.
Verder is de binnenkant van de wijnkelder geel geschilderd en hebben we grote ramen, zodat de medewerkers het idee hebben dat ze in de zonnige buitenlucht werken. En last but not least krijgen we middels een grote pijp vanuit het bos naar de wijnkelder echte frisse lucht
binnen. Onder het motto: Blije mensen maken betere wijn, wordt hier gezocht naar de perfecte balans tussen mens en natuur.
Mijn werk tot nu toe speelt zich af in de wijnkelder waar we bezig zijn met het blenden van de verschillende vaten van 2016. Daarnaast is het tijd voor de wintersnoei en help ik mee om de wijngaard klaar te maken voor een volgende cyclus. En als er een proeverij is dan ben ik er natuurlijk als de kippen bij om mee te helpen en mijn ‘oude vak’ weer even uit te oefenen.
Ook al is het werk in deze periode niet superspannend het blijft een gave ervaring om hier bij te mogen zijn. Het uitzicht is keer op keer adembenemend, ik woon letterlijk in een schilderij. Met als enige nadeel ‘It’s pretty lonely at the top’. Ik ben behoorlijk afgezonderd van de buitenwereld, de dichtstbijzijnde supermarkt of bar is 20 minuten bergafwaarts. Met de auto, want lopend is de kans op overleven een stuk kleiner aangezien er elke 5 meter een haakse bocht is en dan heb ik het nog niet over de rijstijl van de Italianen…
De uurtjes na het werk spendeer ik in de sportschool, leer ik Italiaans of ik drink een biertje/glas wijn met mijn buurman, de technisch directeur van Caiarossa.
Met een heerlijk voorjaarstemperatuurtje, blauwe lucht, gouden zonsondergang, en ’s nachts miljoenen sterren mag ik volgens mij niet echt klagen. Ik hou het hier nog wel eventjes vol!
Salute!
